دردهای مزمن لگنی یا بروز مشکل در باروری میتواند زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار دهد؛ وقتی چسبندگیهای داخل لگن تخمدان و لولهها را محدود میکنند، سوالات زیادی درباره روشهای درمانی و پیامدهای آن مطرح میشود. عمل لاپاراسکوپی چسبندگی تخمدان یک گزینه کمتهاجمی است که هم برای تشخیص و هم برای درمان بهکار میرود و بسیاری از زنان برای بازیابی حرکت ساختارها، کاهش درد و افزایش شانس باروری به آن علاقهمندند. در این متن کوتاه قصد داریم مسیر تصمیمگیری را شفاف کنیم: چه زمانی لاپاراسکوپی تخمدان مناسب است، چه تکنیکهایی در اتاق عمل اجرا میشود، خطرات بالقوه و راهکارهای کاهش عوارض چه مواردیاند و دوره نقاهت پس از عمل چگونه خواهد بود. همچنین به نکات کاربردی درباره آمادهسازی قبل از جراحی، انتخاب مرکز و جراح، و عوامل مؤثر بر هزینه و نتایج درمانی اشاره میکنیم تا بتوانید پرسشهای رایج را پاسخ دهید و در جلسه مشاوره با پزشک، تصمیمی آگاهانهتر بگیرید. اگر به دنبال اطلاعات کاربردی درباره نتایج، عوارض و مسیر بازتوانی هستید، ادامه مطلب راهنماییهای کاربردی و قابلفهم ارائه خواهد داد. در بخشهای بعدی هزینههای تقریبی، روشهای جایگزین مانند IVF و نکات عملی برای پرسش از تیم درمانی بیان خواهد شد تا برای ملاقات با متخصص آماده باشید و انتخاب هوشمندانه.
عمل لاپاراسکوپی چسبندگی تخمدان؛ راهی کمتهاجمی برای بازگرداندن حرکت و باروری تخمدان
عمل لاپاراسکوپی چسبندگی تخمدان یک روش جراحی کمتهاجمی است که هدف آن جدا کردن چسبندگیهای داخل لگن و آزادسازی تخمدان و لولهها برای بهبود عملکرد فیزیولوژیک و تسکین درد است. بهکارگیری این روش باعث میشود زمان بستری کاهش یابد و دردهای پس از عمل در مقایسه با جراحی باز کمتر باشد. در انتخاب روش جراحی باید سابقه بیمار، علت چسبندگی و اهداف درمانی مانند بازگرداندن باروری یا کاهش درد مزمن مورد توجه قرار گیرد. برای بسیاری از زنانی که به دنبال حفظ یا بازگرداندن باروری هستند، این نوع عمل میتواند یک گام مهم و مؤثر باشد.

نشانهها و مواردی که عمل توصیه میشود
عمل لاپاراسکوپی چسبندگی تخمدان اغلب در مواردی انجام میشود که بیمار دچار درد لگنی مقاوم به درمان، ناباروری مرتبط با چسبندگیهای احشایی یا انسداد لوله فالوپ به دلیل چسبندگیها باشد. همچنین اگر سابقه جراحیهای قبلی لگن، اندومتریوز شدید یا عفونتهای تکراری داشته باشید، احتمال وجود چسبندگی بیشتر است و لاپاراسکوپی میتواند هم تشخیصی و هم درمانی باشد. پزشک ممکن است پس از بررسی سونوگرافی و در صورت نیاز تصویربرداریهای تکمیلی، تصمیم به لاپاراسکوپی بگیرد تا علت دقیق درد یا ناتوانی باروری مشخص و درمان شود.
آمادگی پیش از عمل و مشاوره تخصصی
آمادگی برای عمل شامل انجام آزمایشهای پایه خون، بررسی وضعیت انعقادی، سونوگرافی واژینال و در موارد خاص هیستروسالپینگوگرافی یا امآرآی است تا نقشه چسبندگیها برآورد شود. مشاوره پیش از عمل باید شامل بحث درباره ریسکها، میزان احتمال بهبود باروری و گزینههای جایگزین مانند درمانهای دارویی یا IVF باشد. توصیه میشود پیش از جراحی وزن مناسب، کنترل قند خون در مبتلایان به دیابت و ترک سیگار پیگیری شود زیرا این عوامل بر روند بهبودی و خطر عوارض تأثیر میگذارند. بسیاری از بیماران ترجیح میدهند قبل از عمل جلسهای با جراح داشته باشند؛ از جمله بیماران تحت مراقبت «دکتر مینا فاتح نژاد» این امکان را دارند تا سوالات تخصصی در مورد تکنیک و نتایج احتمالی مطرح کنند.
چه در اتاق عمل انجام میشود: تکنیکها و نکات عملی
در لاپاراسکوپی، پزشک از برشی کوچک در ناحیه ناف برای ورود دوربین و از چند برش کوچک جانبی برای ورود ابزارهای جراحی استفاده میکند. برای جدا کردن چسبندگیها روشهای مکانیکی مانند قیچی میکروسکوپی یا تکنیکهای انرژی با دمای کنترلشده ترجیح داده میشود تا آسیب حرارتی به بافت تخمدان کاهش یابد. برخی جراحان از شستوشوی موضعی با مایع (هیدرودیسکشن) برای نرم کردن چسبندگی و از ابزارهای میکروسکوپی برای انجام فیمبریوپلاستی و بازسازی لوله استفاده میکنند. تست عبور رنگ از لوله پس از آزادسازی چسبندگیها میتواند نشان دهد که آیا عبورپذیری لوله بازگشته است یا خیر. پایش دقیق و بهکارگیری تکنیکهای میکروسرجری احتمال حفظ ذخیره تخمدانی را افزایش میدهد و در برخی مراکز از پوششهای ضدچسبندگی یا ژلهای جداکننده برای کاهش بازگشت چسبندگی بهره میگیرند.
نکات مرتبط با ریسکها و کاهش احتمال عوارض
خطرات مرتبط با عمل لاپاراسکوپی شامل خونریزی، آسیب به روده، مثانه یا حالب، عفونت و احتمال تشکیل مجدد چسبندگی هستند. صدمه مستقیم به بافت تخمدان یا جابهجایی رگهای تخمدانی در صورت استفاده ناصحیح از انرژی الکتریکی میتواند ذخیره تخمدانی را کاهش دهد. برای کاهش عوارض توصیه میشود جراحی توسط تیمی با تجربه و در مراکزی با دسترسی به تجهیزات لاپاراسکوپی پیشرفته انجام شود. استفاده از تکنیکهای محافظ بافتی شامل برش مکانیکی دقیق، حفظ رطوبت و خونرسانی بافت و بهکارگیری محدود انرژی حرارتی به کاهش آسیب کمک میکند. بهکارگیری موانع فیزیکی یا ژلهای ضدچسبندگی و برنامهریزی پیگیری زودهنگام میتواند احتمال بازگشت چسبندگی را کاهش دهد.
دوره نقاهت، بازگشت به فعالیت و تاثیر بر باروری
بیماران اغلب ظرف 24 تا 48 ساعت بعد از لاپاراسکوپی میتوانند مرخص شوند و فعالیتهای سبک را آغاز کنند، اما بازگشت کامل به کار و ورزش سنگین معمولاً چند هفته طول میکشد. درد پس از عمل معمولاً با مسکنهای ساده کنترل میشود و توالی پیگیری با سونوگرافی و معاینه بالینی تعیین میگردد. اگر هدف عمل بهبود باروری باشد، زمان پیشنهادی برای تلاش بارداری پس از مشورت با پزشک مشخص میشود؛ در برخی موارد ترکیب با روشهای کمک باروری مانند IVF نتایج بهتری میدهد. مطالعات نشان میدهند که در موارد انتخابی، آزادسازی چسبندگی میتواند نرخ حاملگی را افزایش دهد اما نتیجه به سن، کیفیت تخمک و شدت چسبندگیها بستگی دارد. بیماران در تهران یا سایر شهرها میتوانند برای برنامهریزی درمان و پیگیری تخصصی با مراکزی که تحت نظر «دکتر مینا فاتح نژاد» خدمات مشاوره و جراحی ارائه میدهند، هماهنگ کنند تا مسیر درمانی منظم و شخصیسازیشدهای دریافت کنند.
مسیر عملگرایانه برای بازگرداندن حرکت، کاهش درد و افزایش شانس باروری
لاپاراسکوپی چسبندگی تخمدان میتواند نقطه عطفی باشد که هم درد مزمن را هدف میگیرد و هم شانس باروری را بهبود میبخشد؛ اما نتیجه واقعی از ترکیب انتخاب صحیح روش، آمادگی پیش از عمل و پیگیری منظم حاصل میشود. قبل از جراحی، انجام آزمایشهای پایه (شامل بررسی ذخیره تخمدانی مانند AMH)، تصویربرداری هدفمند و گفتگو درباره اهداف باروری، ریسکها و تکنیکهای محافظ بافتی به شما قدرت تصمیمگیری میدهد. در جلسه مشاوره از جراح درباره استفاده از برش مکانیکی در مقابل انرژی حرارتی، گزینههای ضدچسبندگی و برنامه پیگیری پس از عمل سوال کنید. آمادهسازی عملی مانند کنترل وزن، ترک سیگار و مدیریت بیماریهای مزمن احتمال عوارض را کاهش میدهد و بازتوانی را کوتاهتر میکند. پس از جراحی، برنامهریزی برای بررسی مجدد با سونوگرافی، تعیین زمان مناسب برای تلاش بارداری و در صورت نیاز ترکیب با روشهای کمک باروری، گامهای بعدی شما هستند. در نهایت، انتخاب تیم جراحی باتجربه و مرکز مجهز بیش از هر چیز در نتیجه تأثیر دارد؛ اگر این مسیر را با اطلاعات کامل و برنامه عملی دنبال کنید، این فرایند میتواند بیش از یک عمل جراحی—فرصتی برای بازپسگیری کنترل زندگی و امید—باشد.